Bırakın Mübarek Munzur aksin hur ve özgürce,
Bin bir bitki ve hayvan orada yaşıyor senelerce,
Oranın doğası, güzelliği anlatılmaz kelimelerle,
Dokunmayın Munzur’uma; dokunmayın doğasına.
Kırk gözeden bir su akar ana sütü gibi tertemiz,
Ceylanlar oraya su içmeye gelir her kış, her yaz,
Her yıl binlerce can o kutsal mekânda eder niyaz,
Dua ederler tüm canlılar, dünya ve insanlık için.
Her Perşembe orada cem olur periler ve melekler,
Arş elaya çıkar Allah Allah sesleri, dualar; dilekler,
Orada yasar bin bir bitki turu, böcekler, kelebekler,
Bizim için hepsi de kutsaldır yüce Yaratandan dolayı.
Orası kutsal bir diyardır, huriler, periler mekânı,
Harika bir güzelliği ve doğası vardır büyüler insanı,
Dünya’nın dört bir yanına yayılmış namı ve şanı,
Binlerce can o kutsal mekânı ziyaret eder her yıl.
Göğe yükselir dağların tozu, dumanı,
Munzur bir evliyalar, erenler mekânı,
Binlerce can inanmış oraya vermiş imanı,
Bırakın Munzur özgür aksin Kerbela’ya doğru.
Her sabah Güneş bir başka doğar Munzur’da,
Oba oba sürüler yayılır ovalarda, dağlarda,
Geceleri çoban ateşleri yükselir dağ başlarında,
Kaval sesleri böler gecenin sessizliğini.
Serin bir rüzgâr eser dağlardan vadilere doğru,
Bir tarafı sarp kayalık bir tarafı orman ve koru,
Bahar da erir karlar Munzur coşar; akar dolu dolu,
Dağları ve ovaları aşarak akar Kerbela’ya doğru.
O bir küheylandır asla gem vuramazsın,
Sel olur yıkar her tarafı durduramazsın,
O bir özgürlük meşalesidir söndüremezsin,
Asırlardan beri yanan kutsal ateşler gibi.
Bahar olur Munzur dağlarında karlar erir,
Munzur binlerce bitki ve hayvana hayat verir,
Munzur akmazsa o canlılar için hayat sona erer,
Dokunma Munzur’uma bırak hür ve özgür aksın.