İmam Ali “Zaman ibret aynasıdır” diye buyurur. İşte içinde bulunduğumuz bu zaman diliminde yaşanılanlardan payımıza düşeni, biz Alevilere giydirilmek istenileni, yaşanılan gariplikleri, ibretlik olayları ele almadan rotamızı, menzilimizi belirleyemeyiz. Ve gideceğimiz nokta inkârdır, ihanettir. İşte zaman denilen bu aynada kendimize bakmanın tam da zamanı.
Bir açılımdır almış başını gidiyor. Ve bu süreçle beraber yapılan Alevi tanımlamaları, ibretliktir. Yine açılım süreciyle beraber hükümetin muhatap aldığı kişi ve kurumlar da düşündürücüdür. Aleviliğin İslamiyet’ten önce de var olduğunu söylemek, Ehl-i Beyt’i, İmamı Ali’yi ve on iki imamları reddetmek olur ki bu inkar ve ihanetin Aleviliği ve Alevileri götüreceği noktanın kanıtıdır, sanırım. Aleviliğin Hz. Ali’nin velayetiyle başlayarak günümüze kadar gelmiş bir inanç sistemi olduğunu kabullenmeyen, Aleviliği öteye beriye yamamaya çalışan tezgâhtarlar, aktörler, rantçılar hep ola gelmiştir. Kendilerinin ideolojik tatminsizliklerini yaptıkları Alevilik tanımlamalarıyla gidermeye, aydın taklidi yapmaya çalışan, işbirlikçi bir yapılanma geliyor. Hem de kurumsallaşarak.
Görülüyor ki, bir tanımlama kabızlığı yaşayan, aslında Alevilikle ilgisi bulunmayan bu sahte Alevi aydınlarının görevi, beyinleri kirletmekten başka bir şey değildir. Onların tanımlamaya, yapmaya, yaymaya çalıştıkları Alevilik; aslında bir türlü bir temele oturtamadıkları başka bir şey olsa gerek. Aleviliğin orijinlerini bilmeden, tanımadan yapılan her tanımlama eksiktir, yanlıştır. Ancak yapılanlar bir yanlışlık ve eksiklikten öte, bir saldırıdır. Çünkü yapılanlar Alevileri İslam’la buluşturan bağları, temel taşları inkardır. Kur-an’sız- Ehl-i Beyt’siz on iki imamsız bırakılan bir Alevilik, ”Alevilik var olmak için İslam’a hiçbir zaman gerek duymadı” diyen yazarın mantığına uygun bir tanımlama olur ki zamane iblisleri için de bayram olur. Aslında bu tiplere en güzel cevabı Yüce Peygamberimiz Hz. Muhammed (sa) vermiştir. ”Ali’yi yalnız müminler sever, o’na yalnız münafıklar buğzeder.” Dahası var mı?
Yapılmak istenilen şey bellidir. Alevileri kuşatmak. Bilinçlerini, sevgilerini kirletmek. Daha ilerisi İslam’la bağlarını kesmek. Bunu da hayatın her alanında ve her türlü aracı kullanarak yapmaktan geri durmuyorlar. Aleviliği ayrı bir din, bir yaşam biçimi, bütün dinlerin harmanlandığı bir inanç, felsefedir yaygaralarıyla içimizdeki umudu, inancı boğmaya çalışan bir durum, bir muamma ile karşı karşıyayız. ”Aleviyiz çünkü Ali’yi, Ehli Beyti, on iki imamları seviyoruz! Aleviyiz Kur-an’a bağlıyız.” Bu feryatlarımız ya duyulmayacak kadar cılız ya da oluşturulan duvarlara çarpıp zamanın derinliklerinde yitip gidiyor. Duyuramıyoruz kendimizi, anlatamıyoruz, ya da anlamak istemiyorlar bizleri. Resmen düşlerimiz çalınıyor, geleceğimizin boğulmasına tanıklık ediyoruz.
Evet ya bütün bu olanlara, olumsuzluklara tanıklık edeceğiz, ya da “ biz de varız.” Diyerek sesimizi duyurmanın yollarını, yöntemlerini, yasal zeminlerde aramaya çalışarak, inkârcılara ve bizleri inkârın kucağına zoraki iten, İslam’la aramıza set çekmeye çalışan sahte Alevi önderlerine var olduğumuzu kanıtlamanın mutluluğunu yaşayacağız.
